Introductie:
Rebecca heeft zich er al bij neergelegd dat die aliens haar proberen op te fokken… maar het wordt nog veel interessanter
Ze leefde nu al dagen in deze grijze gevangeniscel… misschien al langer. Ze had geen idee hoe laat het ooit was. Soms als de wezens haar kwamen halen leek het of het dezelfde dag was…soms voelde het alsof het dagen geleden was.
De menselijke man die haar was komen opzoeken was weer gekomen, maar hij had niet veel uitgelegd. Om de een of andere reden haatte ze hem meer dan deze wezens. Hij was een van haar eigen soort… hij zou niet met die buitenaardse wezens moeten werken, hij zou haar moeten helpen…
Ze hadden haar zo vaak verkracht dat ze de tel kwijt was. Ze zag het niet eens meer als verkrachting… het was nu zo normaal voor haar. Ze wachtte gewoon op de wezens om haar te komen halen. Ze keek er nu bijna… naar uit.
Ze wist niet zeker of het haar verbeelding was, maar ze was zo geil nu. Soms betrapte ze zichzelf erop dat ze haar clitoris wreef nadat ze klaar waren met haar, hun kleverige natte sperma rond haar pijnlijke open kut wrijvend. Ze wist niet wat ze deed… ze was gek aan het worden.
Ze kon ze weer horen komen, hun zware voetstappen buiten de tralies van de cel. Ze zuchtte, het was zo lang geleden. Ze vocht er niet eens meer tegen, de opluchting die ze voelde toen ze wist dat ze haar weer gingen gebruiken. Toen ze eenmaal over de schok heen was van de ontdekking dat ze haar gingen fokken, had ze zich erbij neergelegd. Ze vroeg zich echter af wat er zou gebeuren als ze zich realiseerden dat het niet zou werken.
Het schepsel kwam voor haar, en ze stond op om vrijwillig met hem mee te gaan. Ze hoefden niet eens meer haar arm vast te houden of haar te begeleiden. Ze wist bijna de weg in dit vreemde buitenaardse oord. Ze leidden haar door de hal, en naar een kamer. Ze had het gevoel dat dit een andere deur was…was dat zo?
Er waren niet zoveel wezens in de kamer als gewoonlijk. Ze voelde zich een beetje teleurgesteld.
Ze volgde het wezen en het leidde haar naar het midden van de kamer. Er lagen kettingen op de grond. Het schepsel raapte een ketting op van de grond, en deed een grote zware halsband om haar nek, die het op zijn plaats vergrendelde. Ze stond verward en afwachtend.
De wezens leken ook op iets te wachten. Niet in staat om met hen te communiceren, stond ze geduldig te wachten. Ze wist niet waarom ze wachtten. Gewoonlijk begonnen ze haar meteen te neuken zodra ze haar in de kamer hadden.
De menselijke man had haar verteld dat de reden waarom ze haar kont en mond hadden geneukt, was dat ze niet zeker wisten wat de juiste manier was om haar zwanger te maken. Blijkbaar kon hij met hen praten, en hij had hen verteld dat haar kut de juiste plaats was. Sindsdien hadden ze alleen haar poesje geneukt… wat bijna een teleurstelling was geweest.
De deur waar ze vandaan kwam ging open, en ze draaide zich om om te zien hoe de menselijke man naar binnen liep naast een erg lang wezen. Ze kon zien dat ze dit wezen nog niet eerder had gezien. Zijn huid was donkergrijs, bijna zwart. Het wezen was groter dan de anderen, en gespierder… en het had twee penissen.
Het schepsel kwam voor haar staan, en de andere schepsels spraken tegen het schepsel. De menselijke man stond toe te kijken.
Ze stak haar handen omhoog om haar kraag vast te pakken…wat zeiden ze over haar?
Een schepsel kwam naar voren en het had iets in zijn hand. Het schepsel stak zijn handen tussen haar benen, en voordat ze ook maar kon bedenken wat het aan het doen was, had iets lang en ijskoud zich een weg gebaand in haar vagina. Ze hijgde, en ze voelde een lichte pijn toen het haar baarmoederhals binnendrong. Wat waren ze aan het doen?
Voordat ze het kon vragen, had het wezen het ding weer uit haar getrokken. Ze zuchtte. Ze keek met grote ogen toe hoe ze het voorwerp door de kamer droegen en het begonnen te bespreken.
“Je bent zwanger,” zei de menselijke man tegen haar.
“Wat!?” riep ze uit. Hoe was dat mogelijk? Ze waren niet eens van dezelfde soort…
“Ze kunnen minstens zeven foetussen zien. Ze lijken allemaal gezond te zijn.”
“Zeven?” hijgde ze. Onmogelijk…ze kon geen zeven buitenaardse baby’s in zich hebben.
“Ze zijn in staat om je meerdere keren zwanger te maken. Elke foetus heeft waarschijnlijk een aparte vader. Je zult ze allemaal voldragen, dit zal ongeveer twee jaar duren.”
Ze wilde flauwvallen. Twee jaar? Zeven baby’s? Allemaal verschillende vaders… Waren ze… Waren ze van plan haar te blijven neuken in die tijd? Gingen ze haar gewoon twee jaar lang in een kamer opsluiten?
Het langste wezen sprak. Het had een donker klinkende stem. Alle wezens knikten en samen met de menselijke man verlieten ze langzaam de kamer. Ze keek vol ontzag toe hoe ze haar daar geketend aan de vloer lieten staan. Wat was er in hemelsnaam aan de hand?
Het schepsel stopte om haar te onderzoeken. Ze keek hoe het om haar heen draaide, en voelde hoe het naar zijn twee enorme lullen keek. Ze waren groter dan die van de andere wezens. Ze voelde zich nat worden als ze er alleen al aan dacht.
Het wezen stond achter haar, en gaf haar een duw. Ze ging snel op haar knieën zitten. Ze stak haar kont omhoog en bood hem aan dit duistere wezen aan. Het knielde nog steeds achter haar. Ze kon het zien staan. Ze hijgde, wachtend.
Ging dit wezen ook proberen haar zwanger te maken? Waarom deed ze dit? Dit was krankzinnig.
Het schepsel knielde achter haar en greep haar heupen met zijn enorme handen. Ze beefde van verwachting. Ze voelde de massieve lul eerst in haar kutje prikken, de grootste van de twee moest onderop zitten. Ze voelde de druk toen het schepsel langzaam haar druipende kut binnendrong. Ze kreunde, omdat ze zo lang had gewacht tot ze haar deze keer zouden neuken.
Toen de kop er ongeveer een centimeter in zat, voelde ze hoe de tweede pik haar kontgaatje begon binnen te dringen. Ze inhaleerde. Het was lang geleden dat ze haar kontje hadden geneukt, het was waarschijnlijk weer strakker geworden.
Ze voelde de tweede pik langzaam in haar kontje glijden, en ze kreunde van genot. Toen beide lullen tegelijk in haar twee wachtende gaten gleden, voelde ze een golf van genot over haar heen komen.
Waarom hadden niet alle wezens twee penissen zoals deze? Dit was fantastisch. Het gevoel van beide penissen die in en uit haar gleden was orgasmisch. Haar kutsappen drupten langs haar benen terwijl het schepsel genadeloos in haar twee gaten bonsde.
Het groef zijn klauwachtige handen in haar vlees terwijl het probeerde om haar heupen meer en meer naar achteren te trekken. Het leunde voorover over haar, klemde haar onder zich, en greep naar haar grote borsten die bij elke stoot heen en weer bewogen. Ze kreunde hulpeloos.
Het schepsel stak een lange tong uit, ze had hun tongen nog nooit gezien, maar hij was lang en zag er glibberig uit. Het likte haar nek en greep met zijn vrije hand een vuist vol van haar lange bruine haar. Ze hijgde, niet verwachtend de koude nattigheid op haar vlees.
Het schepsel bleef haar neuken, zijn enorme buitenaardse pikken in haar stotend. Ze voelde zichzelf klaarkomen, ze kwam tot een orgasme terwijl haar kut zich spande rond de twee enorme lullen in haar. Ze kon voelen dat het wezen ook klaarkwam. Zijn greep op haar heupen werd harder, de klauwen van het wezen groeven in haar huid terwijl ze hete vloeistof in haar lichaam voelde stromen en haar opvulde.
Ze herinnerde zich weer de zeven buitenaardse baby’s in haar, en ze verkrampte. Zou dit nu nummer acht worden? Kon ze gewoon zwanger blijven? Wat zouden ze doen… haar voor altijd zwanger houden?
Het schepsel klom van haar af, klaar met haar te gebruiken. Hij stond over haar heen, het sperma droop van zijn twee massieve leden. Ze keek toe hoe hij zich omdraaide en wegliep zonder een woord te zeggen… haar alleen achterlatend vastgeketend aan de vloer.
Het duurde niet lang voordat er meer wezens terugkwamen. Ze verspilden ook geen tijd. Haar op handen en knieën te zien met sperma dat langs haar benen drupte was waarschijnlijk te veel.
Binnen enkele minuten stond er een achter haar die haar spietste aan zijn enorme lul, terwijl een andere voor haar stond en zijn lul in haar mond schoof. Ze waren nu met haar aan het spelen, dat wist ze. Ze moeten weten dat hun experimenten hadden gewerkt. Ze was zwanger van hun alineakind. Ze hoefden haar niet langer alleen te neuken om haar zwanger te maken. Nu konden ze het zich veroorloven om wat kostbaar buitenaards sperma in haar mond en kontgat te verspillen.
Het tweede schepsel ging recht op haar kontgat af en ramde zijn grijze buitenaardse lid in haar gapende gat. Ze kreunde en wilde zoveel mogelijk sperma tot zich nemen.
Waarom ertegen vechten? Het voelde zo goed, en ze ging niet snel ergens heen, dat was duidelijk genoeg.
De wezens neukten haar één voor één, om beurten in haar kont, kut en mond. Ze zat zo vol sperma toen ze haar eindelijk losmaakten dat ze niet meer wist wat ze moest doen. Overal op haar borsten zat sperma, daar waar er eentje gemist had. Het sperma droop langs haar benen uit haar beide pijnlijke gaten. Er zat sperma op haar gezicht en zelfs in haar haar, dat wist ze zeker.
De wezens zouden haar terug moeten brengen naar haar cel, maar ze leken haar ergens anders heen te brengen. Ze twijfelde er niet aan, ze volgde gewoon mee.
De kamer waar ze haar in duwden en de deur sloten leek helemaal niet op de cel waar ze de afgelopen dagen in had gezeten. Dit was meer een echte kamer. Er was een bed met dekens, een soort bank en andere dingen die haar vorige cel niet had gehad. Maar dat was niet het vreemdste… er was nog een vrouw in deze kamer. Een menselijke vrouw.
De vrouw had op de sofa gezeten, en toen de deur dicht ging stond ze snel op.
“Wie bent u?” vroeg de vrouw, “Waar zijn we? Wat is er aan de hand? Wat was dat voor ding?”
Ze sloot haar ogen. Ze herinnerde zich wat de menselijke man haar had verteld. Als het haar zou lukken om zwanger te worden, dan zouden de wezens meer menselijke vrouwen nemen. Dit moet onderwerp nummer twee zijn.
“Eh…hallo,” zei ze langzaam, terwijl ze de vrouw op en neer bekeek. Ze was een lange slanke vrouw met grote borsten en grote heupen. Ze leken qua vorm op elkaar, eigenlijk, hadden de wezens dat expres gedaan? Ze had kort krullend rood haar, en angstig kijkende grote groene ogen. “Ik ben Rebecca.”
“Ik…” de vrouw leek verward, “Ik ben Stacey…”
“Hoi, Stacey. Ik weet niet precies waar we zijn, we zijn ontvoerd door die buitenaardse wezens die ons willen voortplanten omdat hun ras aan het uitsterven is.”
Stacey keek haar aan alsof ze net iets volslagen krankzinnigs had gezegd. Het klonk wel heel gek, en hier stond ze dan, bedekt met sperma van die buitenaardse wezens.
“Ja, ik weet het. Blijkbaar werkt het wel, ik ben hier nu een week of zo…en ze vertelden me vandaag dat ik zwanger ben van hun buitenaardse baby’s. Er is een menselijke man hier die voor hen praat… ze spreken geen Engels.”
“Ben je…ben je serieus?” Vroeg ze vol ontzag.
Het was nogal moeilijk om het uit te leggen. Ze zou het wel uitzoeken als ze haar kwamen halen. In plaats daarvan besloot ze rond te lopen in deze nieuwe gevangenis en uit te zoeken wat hier was.
Ze vond een soort badkamer, met een soort badkuip. Ze was blij dat ze wat buitenaards sperma van zich af kon wassen… het was dagen geleden. Ze zag de vrouw vanuit haar ooghoeken naar haar kijken, maar ze waste zich toch af.
Waarom hadden ze deze vrouw bij haar in deze kamer gezet? Gingen ze niet hetzelfde met haar doen, haar in een cel stoppen en haar opfokken tot het werkte? Kreeg Rebecca niet een soort van… hogere rang nu ze hun nageslacht droeg? Werkte het wel zo?
Uiteindelijk viel ze in slaap op het nieuwe bed, veel comfortabeler dan de koude vloer van voorheen. Ze wist dat die vrouw Stacey nog steeds naar haar keek, maar ze negeerde het. Het kon haar niet echt meer schelen.
Toen ze wakker werd was dat omdat er geschreeuwd werd. Dat was een onaangename manier om wakker te worden. De wezens waren er, en ze namen Stacey mee. Rebecca stond langzaam op en wreef in haar ogen. De wezens kwamen ook naar haar toe, en ze volgde.
“Het is makkelijker om gewoon met ze mee te gaan,” zei Rebecca terwijl ze naast de monsters liep die Stacey schoppend en schreeuwend door de hal droegen. “Je kunt niet tegen ze vechten. Ik heb het geprobeerd. Ze zijn te sterk.”
Ze brachten hen naar dezelfde kamer waar ze Rebecca altijd misbruikten. Haar kutje deed pijn in afwachting. Ze namen de tijd om Stacey vast te binden zoals op haar eerste dag hier. Ze herinnerde zich hoe doodsbang ze was geweest, en ze had een beetje medelijden met haar.
Een schepsel ging op een stoel zitten en gebaarde Rebecca dichterbij te komen. Dat deed ze, en het draaide haar rond en plaatste haar over zijn massieve lid. Het liet haar langzaam over zich heen zakken, tot haar kont tegen zijn dijen zat. Ze kreunde. Dit was een grote, die haar lekkere schone kutje vulde. Het schepsel begon haar op en neer te bewegen op zijn lul. Ze legde haar hand neer om over haar pijnlijke clitoris te wrijven, hijgend van genot.
Ze keek toe hoe Stacey worstelde tegen de boeien op de tafel. Vanuit de hoek waar ze zat kon ze perfect zien hoe het eerste schepsel zich opmaakte om haar te penetreren.
“Nee!” schreeuwde ze, “Alsjeblieft, nee!”
Maar dat kon de wezens niets schelen, dat wist Rebecca. Ze waren hier alleen om deze vrouwen te fokken. Het waren geen mensen, het waren objecten die buitenaardse baby’s droegen. Ze had al een tijdje geleden geleerd niet tegen te stribbelen.
Het schepsel duwde langzaam zijn enorme lid in Stacey’s wachtende en blootgestelde kutje. Ze gilde, het deed waarschijnlijk pijn. Rebecca herinnerde zich hoe het de eerste keer had gevoeld alsof ze werd opengereten. Nu was ze zo gewend aan die wezens dat haar kutje zich openzette in afwachting van hen.
Om de een of andere reden werd Rebecca nog geiler toen ze zag hoe dat schepsel zijn enorme pik vanuit deze hoek in en uit Stacey’s strakke kutje stootte. Ze kreunde en drukte zich harder tegen de lul van het wezen aan, die haar eigen kutje neukte.
Ze kon zien hoe Stacey nog steeds worstelde met de bindingen terwijl het wezen haar ronde heupen betastte en zijn lange grijze lid druipend uit haar kut gleed. Het was al in haar klaargekomen, ze moest wel strak zitten. Het volgende schepsel stond in de rij om zijn plaats in te nemen.
Ze keek graag naar de pik van het wezen terwijl die langzaam in en uit de vrouw gleed die hulpeloos aan de tafel was vastgebonden. Het was zo heet. Ze voelde zichzelf klaarkomen, en ze kreunde en kromde haar rug. Het wezen achter haar moet gevoeld hebben dat ze ervan genoot… misschien konden ze zien wanneer ze tot een orgasme zou komen, want het begon haar harder te neuken.
Ze hijgde, kronkelde bovenop dit wezen terwijl een golf van genot over haar heen brak. Ze kwam langzaam naar beneden, hijgend om op adem te komen.
Een derde schepsel begon Stacey nu te neuken, en ze begon te kreunen… het was bijna onmogelijk om dat niet te doen. Rebecca was in het begin ook terughoudend geweest. Het was alsof elke keer dat je van hun sperma proefde, je meer en meer wilde. Stacey genoot er nu ook van, dat kon ze zien.
Het sperma van het wezen schoot in haar omhoog, terwijl het haar borsten zo hard betastte dat de klauwen op zijn lange buitenaardse vingers de huid rond haar tepels braken en er langzaam bloed naar beneden druppelde. Het trok haar langzaam af en bood haar aan het volgende wezen aan.
Dit schepsel leek ook te willen kijken, en hij ging zitten en beval haar ook op hem te rijden. Rebecca vond het niet erg, ze keek graag hoe de andere wezens Stacey neukten. Dit wezen was niet zo groot als de vorige, maar haar kutje verwelkomde het toch.
Terwijl dit wezen haar neukte, legde ze haar hand neer om weer over haar clitje te wrijven. Ze keken ook naar haar, niet alleen Stacey. Een van hen moet gezien hebben wat ze deed, en het ging voor haar zitten om haar clit te onderzoeken. Het wezen legde er een vinger op, en ze kreunde. Het keek haar bevreemd aan, en stak toen langzaam zijn lange glibberige tong uit en likte haar. Ze hijgde en trilde van genot bij de sensatie. Ze hadden haar clitoris tot nu toe eigenlijk genegeerd… het was niet echt nuttig voor de voortplanting.
Het schepsel scheen het fijn te vinden dat ze dit lekker vond, en snel begon het haar clitje te likken terwijl het andere schepsel genadeloos zijn pik in haar druipende kut ramde. Ze kon dit niet aan, het voelde te goed. Ze kwam zo vaak klaar dat ze de tel kwijtraakte. Het wezen wilde niet stoppen, het was alsof het niet genoeg kon krijgen van de smaak van haar.
Ze was net zo onder het sperma als de laatste keer dat ze haar neukten toen ze deze keer klaar waren gekomen, en door alle orgasmes kon ze niet meer lopen. Ze moest samen met Stacey terug naar de kamer gedragen worden, en ze werden allebei in de kamer gedumpt en de deur werd dichtgedaan.
Ze legde een minuutje om op adem te komen, voordat de vrouw haar weer begon te pesten met vragen.
“Hoe vaak hebben ze dat met je gedaan? Geniet je er eigenlijk wel van? Waarom vecht je niet meer met ze? Hoe lang duurde het voordat je zwanger werd?”
Rebecca wilde niet de mentor van deze vrouw zijn of zo, ze wilde gewoon chillen. Ze keek op naar deze vrouw, sperma druipend uit haar open kut op haar benen. Ze voelde zich plotseling weer geil worden. Wat was er mis met haar.
Ze trok zichzelf overeind, en ze sleepte zich dichter naar Stacey toe. Ze leek eerst niet bezorgd, maar toen Rebecca haar probeerde aan te raken verzette ze zich. Rebecca had niet veel energie, maar ze was sterker dan deze vrouw. Ze pinde haar vast zonder veel tegenstribbelen.
“Wat ben je aan het doen?” Eiste ze.
Rebecca drukte haar mond tegen die van Stacey, en ze bewoog een van haar handen naar beneden tussen haar benen. De vrouw protesteerde niet meer, ondanks dat ze een vrije hand had. Ze kreunde toen Rebecca haar clitoris tussen haar vingers wreef. Ze gleed met haar vingers langzaam naar beneden naar Stacey’s met sperma gevulde gaatje. Ze voelde zich door lagen buitenaards sperma gaan toen ze haar vingers in haar kutje liet glijden en het begon te masseren.
Stacey kreunde en bewoog haar heupen tegen Rebecca’s hand. Het duurde niet lang voor ze weer klaarkwam. Het was het buitenaardse sperma… ze werden er stapelgeil van… daar was ze zeker van.
Rebecca trok haar hand omhoog en zoog het sperma van haar vingers. Ze proefde de wezens, maar ze proefde ook Stacey. Ze vond het lekker smaken, en ze wilde meer. Zonder te vragen schoof ze tussen Stacey’s benen door en begon haar druipende kutje te likken.
Stacey kreunde, kromde haar rug en duwde zich verder naar beneden, alsof ze meer van Rebecca wilde hebben. Zij wilde ook meer. Ze dronk zoveel mogelijk van het sperma en de vrouwelijke sappen op als ze kon. Ze kon Stacey’s ademhaling horen veranderen toen ze weer een orgasme kreeg. Rebecca kon er niet genoeg van krijgen.
“Hoeveel buitenaardse baby’s zei je dat je zou krijgen?” vroeg Stacey haar, terwijl ze zich samen opkrulden op de koude vloer. Beiden hijgend en buiten adem, beiden bedekt met plakkerig wit buitenaards sperma.
“Het waren er zeven…wie weet nu…”
“Hoeveel…hoeveel denk je dat ik er krijg…”
“Ik heb het gevoel,” zei Rebecca, “dat we nog heel wat baby’s gaan krijgen voor dit allemaal voorbij is…écht een heleboel….”