nonnen en amazones

nonnen en amazones

In een klein klooster, gelegen aan de rand van de jungle in Zuid-Amerika, hing Moeder-Overste, een vrouw van voor in de vijftig over de tafel gebogen. Haar habijt was omhoog getrokken en ze werd door een fors geschapen man in haar aars geneukt. Hij was opgewonden en kreunde diep bij elke stoot naar voren. Steeds dieper ging wat haar gek maakte van geilheid. Toen hij uiteindelijk rauw grommend zijn zaad spoot draaide ze zich half om. “Oooooh, jaaa.”,hijgde ze.”Dat was zalig! Breng hem naar beneden en ransel hem maar flink af!!”

Twee jongere nonnen trokken hem van hun vrome leidster af en sleepten hem mee richting catacomben. een derde non likte het zaad met ferme halen tussen de bleke billen weg. “hmmmm! Dank de Heer voor het scheppen van de man.” zuchtte de oudere vrouw.                                                                                                                               Diezelfde man hing even later aan kettingen en werd door hitsige nonnen flink “verwend”. Bij elke zweepslag werden ze meer en meer opgewonden!

De nonnen waren van een militante orde en kregen behalve jeuk aan hun kut ook jeuk aan hun handen als er gevochten moest worden.  Vrome dames waren ze in hun habijt maar even dodelijk en sexy. Als Echte Vrouwen waren ze ’s nachts de jungle ingetrokken en hadden hun slaaf weggehaald bij hun even geile als vechtlustige sexegenoten : de amazones. Voorts hanteerden ze hun korte zwaarden met hetzelfde gemak als de lul van elke kerel die ze krijgen konden. Met mannen die niet wilden of teveel praatjes kregen maakten ze zonder meer korte metten.           De slaaf, hun slaaf, had de nonnen ondertussen zo vaak uitgewoond dat hij de amazones langzaamaan was vergeten.                                                                                     Terwijl hij in de catacomben werd bewerkt met een korte zweep viel de avond over het land.

 

In haar hut bevonden zich Shira en haar adjudante Sheeba. Shira was met haar lange goudblonde manen een echte amazonekoningin. Ze droeg een bikini van luipaardvel en korte zelfgemaakte laarsjes. Het broekje zat strak om haar billen en ook haar tieten waren prima in orde.                                                                                       De andere amazones, met hun donkere manen in identieke outfit, vormden een stam goedgevormde krijgersvrouwen die, net als hun koningin baalden dat hun slaaf, weggehaald bij zijn stam, niet meer tot hun beschikking stond.   De vrouwen waren slank en lenig en konden, net als hun vrome tegenstandsters goed met een zwaard overweg. Vaak genoeg hadden ze het opgenomen tegen mannelijke inboorlingen maar die werden zonder pardon gedood. Totdat die ene werd “ingelijfd”. Hij bleek een lul te hebben waar elke vrouw van droomt.  De amazones hadden allemaal profijt van hem.                                                                                             Shira was al een tijd niet te genieten en vond dat er actie moest worden ondernomen. Ze had Sheeba bij zich geroepen om een en ander te bespreken.  De koningin drukte haar mooie adjudante tegen zich aan en begon haar te tongzoenen.  Ze kneedde het slanke lijf  teder. Sheeba zakte door haar knieen en trok het broekje van de koningin omlaag. Die voelde een natte tong over haar kut glijden. Haar huid werd klam van opwinding. Zuchtend kwam ze klaar en ze ging ook zitten. Terwijl ze haar handen speels door de donkere haren liet gaan vervolgde ze : “Deze situatie bevalt me helemaal niet. Waarom zouden we onze slaaf niet gewoon terughalen? Die loeders moeten niet denken dat de hele wereld om hen draait. En maar neuken en kerels koud maken.”                                                                                                              “Niemand durft het tegen ze op te nemen. Ze hanteren een zwaard misschien nog wel beter dan een stijve lul”, zei Sheeba, “Ik betwijfel of ze zich zomaar laten uitschakelen. Wie wou je daarvoor meenemen?”.                                                                “Een stuk of tien of twaalf zijn goed met hun zwaard en pijl en boog. Vooral Samira is handig met haat zwaard”.                                                                                                      “Samira? Samira is pas 16!!  Die wijven maken gehakt van haar!”                                   De koningin keek streng naar Sheeba. “Samira gaat mee.”, klonk het vastbesloten. Ik heb het volste vertrouwen in haar. Dit wordt haar eerste serieuze gevecht. Morgen vetrekken we. Verzamel de beste meiden en bereid ze voor!”. Sheeba salueerde. “Jawel, koningin!”.

Het was in de voormiddag dat een groepje van 12 amazones zich een weg een weg door de jungle baande richting klooster. Hun doel : de slaaf die ze, hopelijk, spoedig weer plat zou neuken. Maar dat zou niet zonder slag of stoot gaan.                                 Voor de jeugdige Samira zou dit het eerste gevecht worden maar dat wond haar alleen maar op. Met haar zwaard maakte ze slagbewegingen in de lucht. Shiba wist dat het jonge meisje het liefst alle nonnen aan haar zwaard wou rijgen en vroeg Sheeba een oogje in het zeil te houden. En dat wou Sheeba wel : vooral een oogje op dat lekkere jeugdige kontje. De amazones hielden een korte rustpauze, schikten hun lange manen en trokken hun bikinibroekje nog wat op. Sheeba liep wat op met samira, die nog steeds opgewonden was. “Denk je dat we ze verslaan? ”                         “Met jouw vechtkunst zeker, schatje.” antwoorde Sheeba, drukte het meisje tegen zich aan en likte haar in de hals. “Mmmmm! Lekker. nert zo lekker als vechten.”        Plotseling werden haar ogen groot. “Ik hoor wat!”. Beide dames doken weg tussen het gebladerte en zagen over een nauwelijks zichtbare kleine zandweg een huifkar naderen, voortgetrokken door een paard. Op de bok zat een van de nonnen, met een strakke blik op haar mooie gezicht op het pad gericht, niet vermoedend dat ze werd bespied.  In de huifkar bevonden zich een tiental nonnen met een donkere man, weggehaald bij zijn stam. Een van de nonnen lag op haar rug en liet zich flink naaien. In haar habijt had ze het flink warm maar dat gaf niet : ze was heet!  behalve oerwoudgeluiden was alleen het gehijg van de non en haar “minnaar” te horen.                                                                                                                                              Sheeba en Samira slopen terug en brachten hun koningin op de hoogte. Die trok meteen haar plan. “Dit is onze kans om ongemerkt het klooster binnen te komen.”     “En met een extra passagier weer te vertrekken!.”grapte een van de amazones.          De amazones slopen door de struiken en wachtten op de langzaam naderende huifkar.

Een pijl snorde en raakte de non links in haar onderlijf. Ze zakte onderuit en de huifkar kwam tot stilstand. Achter werd een doek opzijgeschoven door een non die zich afvroeg waarom de huifkar tot stilstand was gekomen. Haar mooie ogen werden groot en verbaasd hield ze een hand voor haar mond . “De amazo….!” Verder kwam ze niet.  Een pijl bleef tussen haar tieten steken. Ze zakte voorover en bleef half in de opening hangen.                                                                                               Ongeveer 10 nonnen sprongen uit de huifkar met hun zwaard in de aanslag.  Ze zagen dat de amazones de huifkar hadden omsingeld. Even waren ze verrast.              “Schakel die wilde wijven uit!!”klonk het fanatiek.                                                               De vrouwen gingen tot de aanval over. Het gekletter van de zwaarden overstemde de junglegeluiden.  De nonnen waren verrassend wendbaar in hun habijt. Ze vochten fel waren niet van plan de strijd te verliezen. De amazones deden echter niet voor ze onder en streden even fel terug. Een wat langere non zwaaide fanatiek met haar zwaard in een poging Samira een kopje kleiner te maken. Het meisje ontweek keer op keer het dodelijke wapen. Ze zakte lenig door haar knieen en stootte haar korte zwaard naar voren.                                                                                     “Aaaggghhhh!”                                                                                                                             De non liet haar zwaard vallen en zakte opzij. Samira’s hart klopte hevig. Opgewonden keek ze om zich heen en zag haar stamgenotes flink tekeer gaan.           Sheeba slaagde erin een tweede non uit te schakelen. Nadat ze meerdere vrome tegenstandsters hadden gedood gaven de laatste drie nonnen zich uiteindelijk over. Shira keek tevreden : haar meiden hadden mooi gevochten. Ze haalde haar hand door Samira’s donkere haren. “Dat was op het nippertje, meisje. Goed van je,hoor, zoals je haar uitschakelde.” Samira glimlachtte bedeesd.                                                   In de huifkar had de inboorling de nonnen een voor een zien vallen. Wat een vrouwen, die amazones!

Ze wendde zich tot haar medestrijdsters. “Wel, dames, deze drie nonnetjes gaan ons een goede tijd bezorgen. wat denken jullie?”  Gejoel klonk. De bikinibroekjes gingen omlaag en de nonnen werden gedwongen de amazones klaar te maken. Met nijdige gezichten beginnen ze de wulpse vrouwen klaar te likken. Een amazone drukte het gezicht beneden stevig tegen haar kut aan. “Hmm,lekker! Steek je vinger in mijn kont en snel wat!”                                                                                                                         Na afloop van de mini-orgie werden de gedode nonnen diep in het gebladerte verborgen en klommen de amazones in de huifkar. een non moest haar habijt afstaan aan de amazonekoningin, die meteen plaats nam op de bok.                              Langzaam kwam de huifkar weer in beweging, richting klooster.

Het klooster lag er verlaten bij. Moeder-Overste zat in haar vertrek en las aandachtig een boek. Helemaal haar aandacht erbij houden kon ze niet. Ze was benieuwd met welke kerel haar nonnen nu zouden tergkeren. Twee vrome dames stonden zwijgend bij de deur. Moede-overste schraapte haar keel. “Als jullie verder toch niets te zeggen hebben kunnen jullie je beter een beetje nuttig maken. Kom eh…jij maar hier en ga voor me zitten!” sommeerde ze de kleinste.                                 Die ging zwijgend voor de oudere vrouw zitten. De habijt werd opgetrokken en de non keek met open mond naar de bos haar en de bleke buik en benen.                          Moeder-overste fronste haar wenkbrauwen : “Nog nooit een kut gezien?”   Ze drukte het mooie gezichtje tegen haar kut aan. De non begon aarzelend te likken. De vrome vrouw sloot haar ogen en liet haar hoofd achterover hangen. “Oh, ja! Ga door. Ga vooral zo door! Ik moet….” Ze hield het nonnenhoofd stevig tussen haar dijen geklemd en drukte het met een hand nog steviger tegen zich aan. Het nonnetje voelde haar mond vol lopen. Haar ogen waren wijd open.  “Doorslikken jij. Ik heb geen zin om op de grond te zeiken!” klonk het fel.  De non die nog bij de deur stond moest even slikken. Wat een geil wijf! Met een handbeweging werd de kleine non weggeduwd. Moeder-overste pakte weer haar boek. “Ok, jullie kunnen gaan. Oefen maar met jullie zwaard.”

De poort van het klooster werd geopend en de huifkar reed langzaam de binnenplaats op. Alles was rustig. De non die ze had binnen gelaten sloot de poort weer. Ze liep naar de bok en vroeg : “is alles naar wens verlopen? Mag ik even kijken naar onze laatste aanwinst?” Shiba schraapte even haar keel en hield een hand voor haar mond om haar gezicht wat af te schermen. “Nou, onze zuster is met hem bezig. Stoor ze maar liever niet.”  Maar de non haastte zich al naar de achterkant van de huifkar om die nieuwe kerel met eigen ogen te aanschouwen of liever gezegd : er zo snel mogelijk gebruik van te maken!  Ze duwde het doek opzij en….keek recht in de mooie ogen van de jonge Samira. “Ugghhh”  Ze zakte met een diepe kreun door haar knieen. Samira trok haar zwaard weer terug en draaide zich grijnzend half om naar haar mede amazones.

Een toevallig naar buiten komende non zag de amazones uit de huifkar klimmen en kon nog net luidkeels alarm slaan voor ze met een pijl werd uitgeschakeld.  Van meerdere kanten kwamen nonnen aangehold, klaar om de wulpse indringsters een kop kleiner te maken. Tussen het vele vechten  door duwde de amazonekoningin een van de gevangen genomen nonnen ruw voor zich uit. “Waar houden jullie de mannen gevangen? Snel of ik doe je wat!” De non wees ze angstig de weg. Ze daalden af in de catacomben, In een van de ruimtes zagen ze hun slaaf hangen. De deur werd open geduwd en de twee aanwezige nonnen gaven zich, compleet overdonderd , meteen over. “Jij gaat weer met ons mee, mannetje”, siste Shira met scherpe blik, “en die klote habijt hoef ik ook niet meer.”

Weer boven gekomen zag ze dat meerdere nonnen door pijlen en zwaarden waren gesneuveld. Moeder-overste was ook aanwezig en balde haar vuisten  toen ze zag dat haar onderdanen zich gewonnen moesten geven. Shiba, de langbenige amazonekoning met goudblonde haren beval haar te knielen. Ze keek trots. En niet zonder reden : ze had haar slaaf terug en de nonnen waren verslagen. “Ik laat je niet met lege handen achter. Onderweg hebben we een leuke kerel opgepikt. Die mag je hebben als je je voortaan gedraagt. Anders laat je je maar door je nonnetjes beffen.” Voor de amazones het klooster verlieten liet Shira zich nog wel even klaarlikken door Moedertje-Overste. Om de verhoudingen duidelijk te maken !

Terug in het amazonekamp liet de slaaf zich als vanouds helemaal gaan. De amazones werden weer geneukt tot ze dubbel zagen. Het gaf ze voldoende energie om het getrokken zwaard de tegenstander te lijf te gaan.                                                   Samira dacht die avond terug aan haar gevecht met de nonnen en bereed als een volleerde junglevrouw de slaaf.

 

EINDE

 

Ps : kan mijn emailadres worden vermeld voor eventuele reacties?

email :  safe4me2@hotmail.com